សំណាប
( ន. ) ស្រូវដែលដុះក្នុងថ្នាលដោយសាប, លុះដល់កាលកំណត់ត្រូវដកយកទៅស្ទូង : ដកសំណាប ។ ព. ទ. បុ. ថា : សំណាបយោងដី ស្រីយោងប្រុស អត្ថន័យថា សំណាបល្អ តែងតែយោងដីស្រែឲ្យមានសន្ទូងលូតលាស់ល្អ, បើសំណាបអន់ ទោះបីស្រែមានជី សន្ទូងក៏តែងតែអន់; ប្រុសដែលមានប្រពន្ធត្រឹមត្រូវ ទោះបីក្រីក្រក៏ទ័លក្រល្អមើល, ប្រើប្រពន្ធអន់ ទោះបីប្តីប៉ិនរកទ្រព្យធនយ៉ាងណា ក៏ពុំអាចឡើងកាន់ឋានៈជាអ្នកគ្រាន់បើបានឡើយ ។