ស្កុន
( កិ. ) ទើសទាក់, ទាស់ការ, ទាស់ដំណើរ, នាំឲ្យរអាក់រអួលឬឲ្យអាក់ខាន, ឲ្យខកខាន, ឲ្យថ្លោះការ, ឲ្យខូចការ : ស្កុនការ, ស្កុនគំនិត, ស្កុនដំណើរ ។ ន. ការទើសទាក់, ឧបសគ្គ : ប្រទះលើស្កុន ។ កុំដើរពានស្កុន កុំស្កាត់ច្រកផ្លូវ កុំធ្វើស្រែស្រូវ នៅផ្លូវដំរី (សាស្រ្តាច្បាប់រាជនេតិ) ។