ស្ញែ
( គុ. ) ដែលញឹកស្អេកដេរដាស (ចំពោះតែអ្វីៗដែលតូចៗ, ល្អិតៗ) : ដំបៅស្ញែ, ដើមទន្សែបែកកូនស្ញែ ។ ស្ញែស្ញុក (ម. ព. ស្ញុក) ។
( គុ. ) ដែលញឹកស្អេកដេរដាស (ចំពោះតែអ្វីៗដែលតូចៗ, ល្អិតៗ) : ដំបៅស្ញែ, ដើមទន្សែបែកកូនស្ញែ ។ ស្ញែស្ញុក (ម. ព. ស្ញុក) ។