ស្មេរ

ពីWiktionary
  1. ( ន. ) អ្នក​សរសេរ (ស្មៀន) : កាល​ណោះ​ព្រះ​យម​ពណ្ណរាយ លើស​លែង​សព្វ​សាយ ស្ដេច​ទត​ព្រះ​នេត្រ​យល់​ជាក់ ។ ស្ដេច​បើក​ព្រះ​ឱស្ឋ​ប្រើ​អ្នក- ស្មេរ​មួយ​ប្រត្យ័ក្ស ដណ្ដឹង​ឲ្យ​ជាក់​ក្តាត់​ណា (សាស្រ្តា សុបិន​កុមារ) ។ ស្មៀន​ស្មេរ (ព. សា.) ស្មៀន​អ្នក​សរសេរ, ស្មៀន​ធម្មតា ។
  2. ភូមិនៃឃុំសំរោង