ស្អប់
( កិ. ) មិនស្រឡាញ់, ទាស់ចិត្ត មិនចង់ឲ្យប៉ះអារម្មណ៍ : ស្អប់មិនចង់ឃើញមុខ ។ ព. ផ្ទ. ស្រឡាញ់ ។ ស្អប់ខ្ពើម ស្អប់ផងខ្ពើមផង, ណាយចិត្តជិនឆ្ងន់ ។ ព. ទ. បុ. ស្អប់កំពប់លើ ធ្លាក់សម្អប់មកត្រូវលើ, ប៉ះប្រទះទៅលើសម្អប់ ។ ស្អប់ប្រសព្វចូល ស្អប់ត្រង់ណា ចេះតែប្រទះត្រង់ណោះ, ត្រង់ដែលស្អប់ចេះតែចួបប្រទះគេចមិនផុត ។ល។ ពាក្យកាព្យថា : ខ្លៅរែងស្អប់ចេះ ខ្សត់ឥតចំណេះ ស្អប់អ្នកមានទ្រព្យ ស្រីស្រាលប្រចណ្ឌ រែងស្អប់ខ្ញុំគាប់ ពាលពិតឥតច្បាប់ រែងស្អប់ប្រដៅ ។ ... (សាស្រ្តាច្បាប់ រាជនេតិ ជាព្រះនិពន្ធនៃព្រះរាជសម្ភារ) ។