អគោចរ
--អៈ-- សំ. បា. ( ន. ) ទីដែលមិនគួរទៅ; ទីដែលបព្វជិតពុំគួរទៅ : លំនៅពេស្យា, លំនៅស្ត្រីមេម៉ាយ, លំនៅស្ត្រីចាស់ក្រមុំ, លំនៅភិក្ខុនី, លំនៅបណ្ឌក, ទីប្រជុំផឹកសុរា ឬ រោងលក់សុរាទាំង ៦ កន្លែងនេះជាអគោចរ, បព្វជិតពុទ្ធសាសនិកពុំគួរទៅឡើយ (ព. ពុ.) ។ ព. ផ្ទ. គោចរ ។ អគោចរដ្ឋាន ឬ អគោចរភូមិ (--ចៈរ៉ៈ--) ឋានឬភូមិជាអគោចរ; ដោយបរិយាយ, តាមតែទីណាៗក៏ដោយ ដែលយល់ថាពុំគួរត្រាច់ចរទៅ ក៏សុទ្ធតែជា អគោចរដ្ឋាន ទាំងអស់ (ព. កា.) : អគោចរដ្ឋាន គួរតែខានកុំត្រាច់ចរ ព្រោះក្រែងកើតវឹកវរ ដល់ថ្នាក់មរណ៍ក៏សឹងមាន ។ ព. ផ្ទ. គោចរដ្ឋាន ។ល។