អចិរ
អៈចិ-រ៉ៈ សំ. បា. ( គុ. ) ដែលមិនយូរ, ឆាប់, ភ្លាមៗ; ដែលមិនឋិតថេរ ។ អចិរកាល កាលឬវេលាមិនយូរ, ពេលខ្លី (ព. ផ្ទ. ចិរកាល ឬ ចីរកាល) ។ អចិរដ្ឋិត ឬ --ស្ថិត (--រ៉ាត់-ឋិត ឬ--រ៉ាស់-ស្ថិត) ដែលឋិតនៅឬតាំងនៅមិនយូរ : របស់អចិរដ្ឋិត ។ អចិរដ្ឋិតិ ឬ --ស្ថិតិ (--រ៉ាត់-ឋិ-តិ ឬ --រ៉ាស់-ស្ថិ-តិ) ការឋិតនៅឬតាំងនៅមិនយូរ ។ អចិរទ្យុតិ, អចិរប្បភា, --ប្រភា, --ភាស ឬ អចិរាភា (--ទ្យុត, --រ៉ាប់-ប៉ៈ ឬ ប្រៈ--, --រ៉ា--) ជោតិភាពដែលមានពន្លឺឬរស្មីមិនយូរ គឺមានពន្លឺភ្លែតៗបាត់ (ផ្លេកបន្ទោរ, មហារីក ឬស្វាញាក់ចិញ្ចើម) ។ អចិរនិវាស ការនៅមិនយូរប៉ុន្មាន; ការនៅសម្នាក់ឬនៅសម្រាកភ្លាមៗ ។ អចិរនិវាសី អ្នកដែលនៅមិនយូរប៉ុន្មាន; ភ្ញៀវដែលមកនៅសម្នាក់មួយពេលពីរពេល (បើស្ត្រីជា អចិរនិវាសិនី) ។ល។