អចិ្ឆទ្រព្រឹត្តិ
អ័ច-ឆិត-ទ្រៈ ព្រឹត សំ.; បា. ( ន. ) (--វ្ឫត្តិ; អច្ឆិទ្ទវុត្តិ) ការប្រព្រឹត្តមិនដាច់, ដំណើរធ្វើការងារជាប់ជានិច្ច (ច្រើននិយាយតែពីការល្អ) : មនុស្សមានអច្ឆិទ្រព្រឹត្តិតែងបានសម្រេចប្រយោជន៍សមតាមបំណង ។ ព. កា. ថា: អច្ឆិទ្រព្រឹត្តិ ជនជាបណ្ឌិត ពេញចិត្តរាល់ប្រាណ រមែងកាន់យក ពុំឲ្យខាតខាន ព្រោះនាំឲ្យបាន ប្រយោជន៍ខ្ពង់ខ្ពស់ ។