អច្ឆិទ្ទវុត្តី

អ័ច-ឆិត-ទៈ វុត-តី បា. ( ន. ) អ្នក​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ធ្វើ​ការ​ងារ​ជាប់​ជានិច្ច; អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​សេចក្ដី​ល្អ​ជា​និច្ច (បើ​ស្ត្រី​ជា អច្ឆិទ្ទវុត្តិនី) ។