អ័ច-ឈ័ត-តៈសន់-ដាន បា.; សំ. ( ន. ) (អជ្ឈត្ត + សន្តាន; អធ្យាត្ម) សន្តានចិត្តរបស់ខ្លួន; វិស័យនៃខ្លួន : តាមអជ្ឈត្តសន្តានរៀងខ្លួន ។
