អញ្ញាតក​ជន

ពីWiktionary

អ័ញ-ញ៉ា-តៈ កៈជន់ បា.; សំ. ( ន. ) (អញ្ញាតក; អជ្ញាតក) ជន​ដែល​មិន​មែន​ជា​ញាតិ; អ្នក​ដទៃ, អ្នក​កន្ទៀត ។ ព. ផ្ទ. ញាតិ ។