អ័ញ-ញ៉ា-តៈ កៈជន់ បា.; សំ. ( ន. ) (អញ្ញាតក; អជ្ញាតក) ជនដែលមិនមែនជាញាតិ; អ្នកដទៃ, អ្នកកន្ទៀត ។ ព. ផ្ទ. ញាតិ ។