អញ្ភន

ពីWiktionary

អ័ប-ភាន បា. ( ន. ) ការ​ទាញ​ត្រឡប់​ឬ​ទាញ​ចូល​មក​វិញ; ការ​ត្រឡប់​រាប់​រក​យក​ជា​គ្នា​វិញ ។ ព. វិ. ពុ. ការ​ដែល​ភិក្ខុ​សង្ឃ​មាន​ចំនួន​យ៉ាង​តិច​ត្រឹម ២០ រូប​ប្រជុំ​គ្នា​ក្នុង​សីមា ឲ្យ​ភិក្ខុ​មួយ​រូប​សូត្រ​កម្ម​វាចា​ប្រកាស​សេចក្ដី​ចំពោះ​ភិក្ខុ​ដែល​ត្រូវ​អាបត្តិ​សង្ឃាទីសេស ហើយ​បាន​នៅ​បរិវាស​និង​មានត្ត​គ្រប់​កាល​កំណត់​រាត្រី​ហើយ ដើម្បី​រាប់​រក​ភិក្ខុ​នោះ​យក​ជា​គ្នា​ទុក​ថា​ជា​អ្នក​បរិសុទ្ធ​ដូច​ដើម​វិញ : ធ្វើ​អញ្ភន, ឲ្យ​អញ្ភន, សូត្រ​អញ្ភន ។ អញ្ភន​កម្ម (--នៈ--) ការ​ធ្វើ​អញ្ភន ។