អបរ​កាល

ពីWiktionary

អៈប៉ៈរ៉ៈ-- សំ. បា. ( ន. ) កាល​ជា​ខាង​ក្រោយ, ពេល​ក្រោយ ។ ឈ្មោះ​កាល​មួយ​យ៉ាង​ប្រើ​ក្នុង​វេយ្យាករណ៍​បាលី​និង​សំស្រ្កឹត​មាន​តូនាទិ​បច្ច័យ​ជា​គ្រឿង​សម្គាល់ កំណត់​ឲ្យ​ប្រែ​ខាង​ក្រោយ​កិរិយា​អាខ្យាត​មិន​ចេញ​សម្ដី​ថា “ហើយ” (ព. វ.) ។