អាជីព
--ជីប សំ. បា. ( ន. ) (អាជីវ, ខ្មែរប្រើផ្លាស់ វ ជា ព > អាជីព) ដំណើរនៅមានជីវិត, ការនៅរស់; ការចិញ្ចឹមជីវិត, ដំណើរធ្វើការរបរចិញ្ចឹមជីវិត : គាត់មានការលក់ដូរជាអាជីពរបស់គាត់, អ្នករកស៊ីដោយការបំបាត់ប្រវ័ញ្ចន៍ ឈ្មោះថាអ្នកមានអាជីវៈមិនបរិសុទ្ធ (មិច្ឆាជីវៈ) ។ អាជីវកម្ម ការប្រកបមុខរបរចិញ្ចឹមជីវិត; ការចាត់ចែងធ្វើយកផលពីដំណាំ, ពីឈើព្រៃ, ពីព្រះធរណីជាដើម; ទីដីដែលគេប្រកបធ្វើការយកផលនោះៗ : ប្រកបអាជីវកម្មខាងឈើព្រៃ ។ អាជីវករ ជនអ្នកប្រកបអាជីវកម្ម ។ អាជីវបារិសុទ្ធិ (--ប៉ា--) សេចក្ដីបរិសុទ្ធ ព្រោះការចិញ្ចឹមជីវិតត្រឹមត្រូវ ។ អាជីវបារិសុទ្ធិសីល (--ប៉ា--) សីលរបស់បព្វជិតអ្នកមានសេចក្ដីបរិសុទ្ធព្រោះការចិញ្ចឹមជីវិតត្រឹមត្រូវ (ម. ព. ចតុប្បារិសុទ្ធិសីល ផង)។ អាជីវប្បវុត្តិ (--វ័ប-ប៉ៈ--) ឬ អាជីវប្រព្រឹត្តិ (សំ.)
ដំណើរប្រព្រឹត្តទៅនៃជីវិត ឬមុខការរបរសម្រាប់ចិញ្ចឹមជីវិត ។ល។ អាជីវ ឬ អាជីវៈ