ឥត
( និ. ) មិន. ពុំ, អត់ : ឥតដឹង, ឥតបានឮ, ឥតដើមទុន ។ កុំប្រើពាក្យបដិសេធ ឥត, មិន, ពុំ, អត់ នេះជា ឥត-- ក៏ទេ, មិន-- ក៏ទេ ដូច្នេះឡើង, ដូចជា ខ្ញុំឥតដែលបានឃើញរបស់នោះ សូម្បីតែម្តងក៏ទេ (ប្រើយ៉ាងនេះខុសទាំងស្រុង ព្រោះ ក៏ទេ ជាពាក្យបដិសេធដែរ); បើប្រើជា ឥត--ទេ --ក៏ទេសោះ ដូច្នេះបាន, ដូចជា ខ្ញុំឥតដែលបានឃើញរបស់នោះទេ សូម្បីតែម្តងក៏ទេសោះ ។ ពាក្យបដិសេធ ក៏ទេ សម្រាប់ប្រើតែជាមួយនឹងពាក្យ នឹង គឺ នឹង-ក៏ទេ, ត្រូវប្រើជា : ខ្ញុំនឹងដែលបានឃើញរបស់នោះ សូម្បីតែម្តងក៏ទេ ។ គុ. ដែលមិនមាន : មនុស្សឥតគួរឥតសម, បុគ្គលឥតភ័ព្វ ។ ឥតកំណើត ដែលធ្វើអ្វីពុំកើត; ដែលគ្មានសេចក្ដីចម្រើន : មនុស្សឥតកំណើត ។ ឥតបី ពុំមានអ្វី : ល្អឥតបីប្រៀប (ប្រើជា ឥតបីបើ ក៏បានខ្លះ) ។ ឥតបើអត់បើ, ពុំមានអ្វី : ឥតបើមានហេតុទាស់ខុសអ្វីទេ; ឥតបើអ្វីទេ ។ ពុំសមបើ, ពុំគួរបើ, មិនសមបីបើ; អត់បើអត់ : ឥតបើនាំឲ្យរវល់; ឥតបើយកខ្លួនទៅឲ្យគេប្រើលេងទទេដូច្នេះសោះ ! ។ ឥតបើគិត ដែលមានគំនិតខ្លីៗឬឥតគំនិត : មនុស្សឥតបើគិត ។ ឥតសព្ទឥតសារ ដែលចេះតែថាទៅៗតាមតែរួចពីមាត់, ដែលយកជាការពិតពុំបាន (ប្រើចំពោះតែវាចា) : សម្ដីឥតសព្ទឥតសារ ។ ឥតអង្គឺមាន (មើលក្នុងពាក្យ អង្គឺ) ។ ឥតអាក់ មិនដែលរអាក់រអួល, មិនដែលអាក់ខាន : ទៅមកឥតអាក់, ធ្វើការឥតអាក់ ។ ឥតអំពើ ដែលឥតធ្វើការអ្វី : ដើរលេងឥតអំពើ ។ ឥតប្រយោជន៍ : ខំប្រឹងឥតអំពើ, ធ្វើការឥតអំពើ ។ល។