ឥត្ថី

ពីWiktionary

បា.; សំ. ( ន. ) (ស្ត្រី “មនុស្ស​ដែល​បុរស​គួរ​ចង់​បាន, មនុស្ស​ដែល​ជា​គូ​នឹង​បុរស”) ស្ត្រី, ស្រី ។ សម្រាប់​ប្រើ​ក្នុង​កាព្យ កាល​បើ​កវី​ត្រូវ​ការ​ប្រើ, ដូច​ជា : ឥត្ថី​បុរស ជាតិ​ខ្មែរ​ទាំងអស់ ធ្វើ​ការ​ជួយ​រដ្ឋ ស្ទុះស្ទា-រទែង ខ្នះខ្នែង​តាម​បទ ធ្វើ​ការ​ប្រាកដ ជា​ធ្វើ​មែន​ៗ ។ ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ខ្លួន​ឯង ពុំ​មែន​ខ្លាច​ក្រែង អំពី​កំណែន សមិទ្ធិ​ច្រើន កើត​កើន​ក្នុង​ដែន រដ្ឋ​ខ្មែរ​មែនទែន ដូច​ផ្សិត​ខែ​ភ្លៀង ។ សម័យ​អង្គរ ប្រទេស​ខ្មែរ​ឈរ​នឹង​ថ្កល់​ឥត​ល្អៀង សម័យ​សង្គម និយម​ធម៌​ទៀង កម្ពុជា​ឥត​ជ្រៀង ជ្រេ​ទ្រេត-ទ្រោត​ឡើយ ។ ឥត្ថី​កថា សម្ដី​និយាយ​ពី​រឿង​ស្ត្រី, ពាក្យ​និយាយ​ពី​ស្រី​ញី ។ ឥត្ថី​កល្យាណ (ម. ព. ឥត្ថី​រូប) ។ ឥត្ថី​កាម អ្នក​ដែល​ស្រឡាញ់​ស្ត្រី​ជ្រុល​ពេក, អ្នក​ងប់​ចិត្ត​ទៅ​រក​ស្ត្រី ។ ឥត្ថី​កុត្ត ឬ--មន្ត, --មាយា មាយា​ស្ត្រី, កិច្ច​កល​របស់​ស្ត្រី, ពុត​ស្រី ។ ឥត្ថី​ចរិយា ចរិយា​របស់​ស្ត្រី ។ ឥត្ថី​ជន ពួក​ស្ត្រី; ស្ត្រី​ទាំងពួង។ ឥត្ថី​ជាតិ ជាតិ​ជា​ស្ត្រី ។ ឥត្ថី​ធុត្តៈ ឬ --ធូត អ្នក​លេង​ស្រី (វេវ. ស្ត្រី​ទ្យូត) ។ ឥត្ថី​ធុត្ត​ភាព ភាព​នៃ​មនុស្ស​ឥត្ថី​ធូត ។ ឥត្ថី​បមុខ (--ប៉ៈមុក) អ្នក​ដែល​យក​ស្ត្រី​ធ្វើ​ជា​មុខ, អ្នក​ដែល​អាង​តែ​ស្រី (វេវ. ស្ត្រី​ប្រមុខ) ។ ឥត្ថី​ភាព ភាព​ជា​ស្រី ។ ឥត្ថី​ភាវ​រូប (--វៈ--) រូប​ដែល​មាន​ភាព​ជា​ស្ត្រី, រូប​ស្ត្រី (ព. ផ្ទ. បុរិស​ភាវ​រូប) ព. អ. ។ ឥត្ថី​ភេទ (បា. ឥត្ថី​វេស) ភេទ​ស្ត្រី ។ ឥត្ថី​រ័តន៍ ឬ --រត្ន ស្ត្រី​រ័ត្ន (ស្ត្រី​កែវ); ស្ត្រី​ឆើតឆាយ, នាង​ឆើតឆោម, នាង​ឆោម-ឆាយ; លក្ស្មី ។ ឥត្ថី​រូប ឬ--កល្យាណ (--កល់-យ៉ាន) លម្អ​របស់​ស្ត្រី ។ ឥត្ថី​លក្ខណ៍ លក្ខណ៍​ស្ត្រី ។ ឥត្ថី​លិង្គ លក្ខណៈ​នៃ​ស្ត្រី ។ ព. វ. ភេទ​ស្ត្រី (ម. ព. ស្ត្រី​លិង្គ ក្នុង​ពាក្យ ស្ត្រី ទៀត​ផង) ។ ឥត្ថី​សម្ភោគ សម្ភោគ​ជាមួយ​នឹង​ស្ត្រី ។ល។ (មើល​ក្នុង​ពាក្យ ស្ត្រី ទៀត​ផង) ។