ឧក្រិដ្ឋ

ពីWiktionary

អុក-ក្រិត បា. ឬ សំ. ក្ល.; បា.; សំ. ( គុ. ) (ឧត្ក្ឫឞ្ត; ឧក្កដ្ឋ) ធ្ងន់, យ៉ាង​ធ្ងន់; ធំ, យ៉ាង​ធំ; តឹង, យ៉ាង​តឹង, យ៉ាង​តឹងតែង, យ៉ាង​ម៉ឺងម៉ាត់ ។ល។ (ម. ព. ឧក្កដ្ឋ ឬ ឧក្កដ្ឋៈ) ។ ទោស​ឧក្រិដ្ឋ ឬ ឧក្រិដ្ឋ​ទោស ទោស​ធ្ងន់ ។ បទ​ឧក្រិដ្ឋ​បទ​ល្មើស​ឬ​ដំណើរ​ល្មើស​ដែល​ប៉ះ​ទៅ​លើ​ទោស​ឧក្រិដ្ឋ : អំពើ​នុះ​ចូល​ក្នុង​បទ​ឧក្រិដ្ឋ ។ សាលា​ឧក្រិដ្ឋ សាលា​តុលាការ​ជំនុំ​ជម្រះ​ទោស​ឧក្រិដ្ឋ (ហៅ សាលា​ឧក្រិដ្ឋ ក៏​បាន) ។ ប្រើ​ជា កិ. វិ. ក៏​បាន : ប្រព្រឹត្ត​ឧក្រិដ្ឋ ឬ កាន់​ឧក្រិដ្ឋ ប្រព្រឹត្ត​ឬ​កាន់​យ៉ាង​តឹង ។ល។ (ព. កា.) : រី​ពាក្យ​ឧក្រឹដ្ឋ ប្រើ​បាន​តាម​ចិត្ត ផ្សំ​នឹង​គុណ​ទោស ឆ្ពោះ​ភាព​ធ្ងន់​តឹង ប្រឹង​ឬ​សន្តោស ដែល​ហួស​កំណោស ហៅ​ឧក្រឹដ្ឋ​បាន ។ ឧក្រឹដ្ឋ