ឧបធិ

ពីWiktionary

អ៊ុប៉ៈធិ សំ. បា. ( ន. ) កិលេស, កិលេស​ជា​គ្រឿង​ទាក់ទិន; ដំណើរ​ឆបោក, ប្រវ័ញ្ចន៍, ការ​បញ្ឆោត; កិរិយា​កោងកាច ។ ឧបធិក្ខ័យ, --ក្ស័យ ឬ --សង្ខ័យ ដំណើរ​អស់​ឧបធិ; ព្រះ​និញ្វន ។ ឧបធិ​ព័ន្ធន៍ ចំណង​កិលេស ។ អ្នក​ដែល​ជាប់​ចំណង​កិលេស, បុថុជ្ជន ។ ឧបធិ​វិវេក ការ​ស្ងាត់​ចាក​កិលេស ។ (ព. ពុ.) ។ល។