ឧបភោគ
អ៊ុប៉ៈភោក សំ. បា. ( ន. ) គ្រឿងសម្រាប់ប្រើប្រាស់ជិតខ្លួន (ជាគូគ្នានឹង បរិភោគ) : មានគ្រឿងឧបភោគនិងគ្រឿងបរិភោគគ្រប់គ្រាន់ ។ ឧបភោគភណ្ឌ (--គៈភ័ន) របស់ឬអីវ៉ាន់សម្រាប់ប្រើប្រាស់ជិតៗខ្លួន (ហៅ ឧបភោគព័ស្តុ ឬ --វត្ថុ ក៏បាន) ។ ព. កា. បញ្ជាក់ពី ឧបភោគ- បរិភោគ ដែលត្រូវតែមាន : គ្រឿងឧបភោគនិងបរិភោគ ក្នុងលោកគេតែងតែផ្គត់ផ្គង់ បើគ្មានភណ្ឌៈនេះបម្រុង ផ្ចុងផ្តើមជានិច្ចនឹងវិនាស ។ ទោះបីអ្នកបួសរស់ដោយសារ- សីលផ្នួសធម៌អាថ៌ក៏រទាស រទែងសុំគេដោយឥតខ្មាស គ្រាន់តែមិនផ្តាសប៉ុណ្ណោះឯង ។ គួរសុំទើបសុំបើមិនគួរ ពុំហ៊ានសួរឲ្យគេចំបែង សុំគេតាមភាពជាគម្តែង ឈ្មោះថាអ្នកស្វែងមួយបែបដែរ ។