ឧបរោធ

ពីWiktionary

អ៊ុប៉ៈរោត សំ. បា. ( ន. ) ការ​បិទ, ការ​រាំង, ការ​ខ្ទប់, ការ​ខាំង; ការ​បិទ​ឬ​ខ្ទប់​ផ្លូវ​មិន​ឲ្យ​ចេញ​ចូល​បាន : ធ្វើ​ឧបរោធ ។ (ព. កា.) : កុំ​ធ្វើ​ឧបរោធ ឲ្យ​កើត​ក្តី​ក្រោធ នាំ​ឲ្យ​បែក​គ្នា នៅ​ភូមិ​ជាមួយ ត្រូវ​ជួយ​រក្សា ឲ្យ​មាន​សុខា កើត​សាមគ្គី ។ សាមគ្គី​ជា​មូល ឲ្យ​មាន​សុខ​ស្រួល មិន​ខ្ទាំ​ខ្ទេចខ្ទី ចម្រើន​ធន​ទ្រព្យ គួរ​គាប់​ពេញ​ទី គួរ​ជន​សម្ភី ប្រាស្រ័យ​រក​គ្នា ។ បើ​រៀង​ភ្ជាប់​ពី​ខាង​ដើម​សព្ទ​ដទៃ អ. ថ. អ៊ុប៉ៈរោធៈ, ដូច​ជា ឧបរោធ​កម្ម អំពើ​បិទ​ផ្លូវ ។ ឧបរោធ​ការណ៍ ហេតុ​ឬ​ដំណើរ​នៃ​ការ​បិទ​ផ្លូវ ។ ឧបរោធ​កាល ឬ--សម័យ កាល​ឬ​សម័យ​ដែល​ត្រូវ​បិទ​ផ្លូវ។ ឧបរោធ​ភាព ភាព​នៃ​ការ​បិទ​ផ្លូវ ។ល។