ឧឡារ
អ៊ុឡារ៉ៈ ឬ --ឡា បា.; សំ. ( គុ. ) (ឧឌារ ឬ ឧទារ) ខ្ពស់, ខ្ពង់ខ្ពស់; ថ្លៃ, មានតម្លៃ; ថ្លៃថ្លា; ថ្កើង, ថ្កើងថ្កាន, ថ្កុំថ្កើង; រុងរឿង; ឧត្ដម, ប្រសើរ; អធិកអធម; លើសលន់; បរិបូណ៌, ច្រើន ។ ម. ព. ឱឡារិក ផង ។ ឧឡារកម្ម អំពើឬកិច្ចការខ្ពង់ខ្ពស់ ។ ឧឡារចរិត អ្នកដែលមានឫកខ្ពស់ឬមានឫកថ្លៃ (បើស្ត្រីជា ឧឡារចរិតា) ។ ឧឡារបូជា ការបូជាដ៏លើសលន់ ។ ឧឡារពលី ពលីការដ៏លើសលុប ។ ឧឡារភណ្ឌ ឬ--វត្ថុ របស់មានតម្លៃ ។ ឧឡារភាព ភាពខ្ពស់, ភាពឧត្ដម ។ ឧឡារមេធា ប្រាជ្ញាខ្ពស់, ប្រាជ្ញាឆើត ។ ឧឡារមេធី អ្នកមានប្រាជ្ញាខ្ពស់ (បើស្ត្រីជា ឧឡារមេធិនី) ។ ឧឡារសត្ត សត្វឧត្ដម (មនុស្សខ្ពង់ខ្ពស់) ។ ព. ពុ. ពោធិសត្វ ។ល។