ឳ!
( ឧ. ) ពាក្យស្រែកពន្យុះ, ញុះ, បញ្ឈឺចិត្ត, បញ្ជោរចិត្ត, បង្ខំឲ្យដាល់, ឲ្យវាយ, ឲ្យដេញខាំជាដើម : អៅៗ ! (ម. ព. បង្អៅ) ។ ឳ នេះគឺតួ ឱ និង វ ជា ឱវ (អៅ), ខ្មែរអ្នកអក្សរសាស្រ្តក្នុងសម័យបុរាណព្រេងនាយ សរសេរជា ឳ ដោយយកអក្សរ វ ដាក់ភ្ជាប់ពីខាងចុង ឱ ជាតួប្រកបស្រេចតែម្តងដូច ឧ៊ (ឧក), ឳ (អុវ ឬ អូវ), ឱ្យ (ឱយ) នោះដែរ; ដោយហេតុនេះ យើងត្រូវទុកឲ្យនៅ ពុំគួរកែប្រែឡើយ, វៀរលែងតែ ឧ៊ មួយនេះដ្បិតធ្លាប់ប្រើជា ឧក យូរដែរហើយ ។ ម. ព. ឧកញ៉ា និង ឳ ទៀតផង ។ អៅ !