​ឧបាសក

ពីWiktionary

សំ.),(បា.)(អ៊ុបាសក់) អ្នក​អង្គុយ​ជិត​ឲ្យ​ប្រើប្រាស់, អ្នក​បម្រើ, អ្នក​ប្រជិតប្រជី​បម្រើបម្រាស់, សិស្ស​សាសនាព.​ ពុ. អ្នក​ដល់​ព្រះ​រត្នត្រ័យ​ជា​ទី ពឹង​ ឬ ​ជា​ទី​រឭក គឺ ​គ្រហស្ថ​ ដែល​ចូល​កាន់​ពុទ្ធ​សាសនា​ស៊ប់ ហើយ​កាន់​សីល​ធម៌​ខ្ជាប់ខ្ជួន​តាម​ច្បាប់​សម្រាប់​ពុទ្ធ​សាសនិក​ជន​ជា​គ្រហស្ថ (ខ្មែរ​ហៅ​កាត់​ខ្លី​ថា បាសក សំដៅ​សេចក្ដី​ថា “គ្រហស្ថ”; បើ​ស្ត្រី​ជា ឧបាសិកា, ហៅ​កាត់​ខ្លី​ថា សិកា  “គ្រហស្ថ​ស្រី”) ព. ពុ. បើ​រៀង​ភ្ជាប់​ពី​ខាង​ដើម​សព្ទ​ដទៃ . អ. ថ. អ៊ុប៉ាសៈកៈ, ដូច​ជា ឧបាសក​គុណ : គុណ​ធម៌​សម្រាប់​ឧបាសក ​ឬ ​របស់​ឧបាសក ។ ឧបាសកប្បដិបត្តិឧបាសកប្រតិបត្តិ : ប្រតិបត្តិ​របស់​ឧបាសក ។ ឧបាសក​ភាព : ភាព​ជា​ឧបាសក ។ ឧបាសក​សម្បត្តិឧបាសកសម្បទា : ការ​បរិបូណ៌​ដោយ​ឧបាសក​គុណឧបាសក​សីល : សីល​សម្រាប់​ឧបាសក គឺ​និច្ច​សីល, ឧបោសថ​សីល ​ឬ ​អតិរេក​សីល (សីល ៥, សីល ៨ ឬ សីល ១០) (ព. កា.) : ឧបាសក​ផ្ទុយ​គ្នា​ពី​ទាយក ដែល​គ្រាន់​តែ​ជក់​ចិត្ត​ឲ្យ​ទាន ប៉ុន្តែ​គេ​អាច​ហៅ​រួម​បាន បាសក​ទាយក​ទាយិកា ។ ព្រោះ​សុទ្ធ​តែ​ពួក​សប្បុរស មាន​ចិត្ត​ស្រស់បស់​ឆ្ពោះ​សាស្នា កាន់​សីល​ឲ្យ​ទាន​រួប​រួម​គ្នា សាមគ្គី​សមគ្គា​បង្កើត​សុខ ។