កតវេទី

ពីWiktionary

សូមដាក់សំឡេង ។

ខ្មែរ[កែប្រែ]

ការបញ្ចេញសំឡេង[កែប្រែ]

កៈ-តៈ-វេ-ទី[kaʔtaʔveitii]

និរុត្តិសាស្ត្រ[កែប្រែ]

មកពីពាក្យបាលី katavedī

នាម[កែប្រែ]

កតវេទី

  1. អ្នក​ដែល​បាន​តប, ដែល​គិត​តែ​នឹង​តប​ស្នង​សង​គុណ​ដល់​អ្នក​មាន​គុណ ។ (ឥត្ថីលិង្គ:កតវេទិនី)
    បុរស​នោះ​ជា​កតវេទី ។

ន័យផ្ទុយ[កែប្រែ]

សន្ដានពាក្យ[កែប្រែ]

បំណកប្រែ[កែប្រែ]

គុណនាម[កែប្រែ]

កតវេទី

  1. ដែល​បាន​តប, ដែល​គិត​តែ​នឹង​តប​ស្នង​សង​គុណ​ដល់​អ្នក​មាន​គុណ ។

បំណកប្រែ[កែប្រែ]

ឯកសារយោង[កែប្រែ]