ខ្ជាក
( ឧ. ) សូរឮដោយធ្លាក់, ដោយគ្រវាត់, ដោយបោក : ធ្លាក់ឮខ្ជាក, គ្រវាត់ឮខ្ជាក, បោកឮខ្ជាក ។ កិ. វិ. ពាក្យសម្រាប់ចម្រើនពាក្យធ្លាក់; ពាក្យគ្រវាត់, ពាក្យបោកឲ្យវិសេសឡើង : ធ្លាក់ខ្ជាក, គ្រវាត់ខ្ជាក, បោកខ្ជាក ។
( ឧ. ) សូរឮដោយធ្លាក់, ដោយគ្រវាត់, ដោយបោក : ធ្លាក់ឮខ្ជាក, គ្រវាត់ឮខ្ជាក, បោកឮខ្ជាក ។ កិ. វិ. ពាក្យសម្រាប់ចម្រើនពាក្យធ្លាក់; ពាក្យគ្រវាត់, ពាក្យបោកឲ្យវិសេសឡើង : ធ្លាក់ខ្ជាក, គ្រវាត់ខ្ជាក, បោកខ្ជាក ។