គែ

ពីWiktionary

( ន. ) អវយវៈ​របស់​សត្វ​ស្លាប ដែល​សម្រាប់​ដាក់​អាហារ​ថ្មី នៅ​ផ្ទាប់​នឹង​គល់​ក សណ្ឋាន​ជា​ថង់ : គែ​មាន់, គែ​លលក ។ អវយវៈ​របស់​មនុស្ស​ប្រុស ដែល​នៅ​ផ្ទាប់​គល់​ចង្កា មាន​សណ្ឋាន​ដូច​ជា​ពក​ទុល​ស្បែក​ចេញ​មក ប្រមាណ​ប៉ុន​ផ្លែ​ស្លា ទាប​ខ្លះ ខ្ពស់​ខ្លះ : គែ-ក​មនុស្ស ។