បណ្ដេញ

ពីWiktionary

( កិ. ) ដេញ​ឲ្យ​ឃ្លាត​ចាក​ទី ដោយ​បង្ខំ​ឬ​ដោយ​បំភ័យ : បណ្ដេញ​ម្រឹគ​ឲ្យ​បែក​ហ្វូង; បណ្ដេញ​កម្មករ​ដែល​មាន​ពុត​ឲ្យ​ឈប់​ធ្វើ​ការ ។