ផ្តិល
- ជើង ត ( ន. ) ភាជនៈពួកមួយ មានគម្រប មានជើងឬឥតគម្របឥតជើង ធ្វើដោយលោហជាតិផ្សេងៗ មានស្ពាន់និងលង់ហិនជាដើម ឬអំពីប្រាក់មាស សម្រាប់ដងទឹក ឬដាក់ទឹកប្រើប្រាស់ : ផ្តិលស្ពាន់, ផ្តិលលង់ហិន, ផ្តិលសំរិទ្ធិ, ផ្តិលប្រាក់...។ ប្រដាប់ប្រើប្រាស់មួយប្រភេទរាងមូលក្រឡូមខ្លះមានជើងជាទម្រ ខ្លះមានគម្រប និង ខ្លះមានក្បាច់រចនាវិចិត្រ ធ្វើពីលោហៈផ្សេងៗ ដូចជា មាស ប្រាក់ ស្ពាន់ លង្ហិន សំរឹទ្ធិ ជាដើមច្រើនប្រើសម្រាប់ដងទឹកឬដាក់ទឹកប្រើប្រាស់។ ឧ. ទឹកមួយផ្តិល។