សកុណណ្ឌ
សៈកុ-ណន់ បា.; សំ. ( ន. ) (<សកុណ “បក្សី” + អណ្ឌ “ស៊ុត”; ឝកុន + អណ្ឌ > ឝ កុនាណ្ឌុ) ពងសត្វស្លាប, ស៊ុតបក្សី (ព. ខ្ព. ឬ ព. កា.) : ព្រះពុទ្ធត្រាសថា រាជបុត្រា ព្រះនាមពោធី ពុំមានបុត្រសោះ ព្រោះកម្មអំពី ជាតិមុនដែលស៊ី សកុណណ្ឌនាកោះ ។ (រឿងព្រះអង្គម្ចាស់ពោធិរាជ ព្រះរាជបុត្រ ព្រះបាទពិម្ពិសារ) ។