ស្ពៀត
( គុ. ) ពៀច, ផត ដោយសង្កត់ឬដោយត្បៀត : រាងស្ពៀត ។ ព. ប្រ. ចង្អៀតចិត្តឬចង្អៀតខ្លួនខ្លាំង : ស្ពៀតចិត្ត, ស្ពៀតខ្លួន ។
( គុ. ) ពៀច, ផត ដោយសង្កត់ឬដោយត្បៀត : រាងស្ពៀត ។ ព. ប្រ. ចង្អៀតចិត្តឬចង្អៀតខ្លួនខ្លាំង : ស្ពៀតចិត្ត, ស្ពៀតខ្លួន ។