ស្រឹង្គារ
សំ.; បា. ( ន. ) (ឝ្ឫង្គារ; សិង្គារ) សេចក្ដីស្រឡាញ់; តម្រេក; គ្រឿងប្រលោមចិត្ត ។ ស្រីសឹង្គារ ស្រីដែលមានលំអគួរឲ្យកើតសេចក្ដីស្រឡាញ់; ស្រីស្នំ ។ ស្រឹង្គារភាសិត (--រៈ--) ពាក្យដែលនាំឲ្យកើតសេចក្ដីស្រឡាញ់; រឿងនាំឲ្យកើតតម្រេក, សាស្រ្តាល្បែង ។ល។