អន្តរាយិកធម៌
អន់-តៈរ៉ា យិកៈធ័រ សំ.; បា. ( ន. ) (--ធម្ម) ធម៌ដែលធ្វើឲ្យកើតអន្តរាយ (បាប, អកុសល)។ រឿងហេតុដែលលោកគ្រូសូត្រចេញទៅក្រៅជំនុំសង្ឃ សួរកុលបុត្រជាឧបសម្បទាបេក្ខៈ ពន្យល់ឲ្យចេះឆ្លើយហើយហៅកុលបុត្រនោះឲ្យចូលមកក្នុងកណ្តាលជំនុំសង្ឃ សួរម្តងទៀតរួចហើយទើបសូត្រញត្តិចតុត្ថកម្មវាចាដរាបដល់ចប់ : លោកគ្រូសូត្រសួរអន្តរាយិកធម៌ចំពោះឧបសម្បទាបេក្ខៈ ។