អន្ទង់​បារ

ពីWiktionary

ព. ប្រ. ( ន. ) ឈ្មោះ​រោគ​មួយ​ប្រភេទ​បណ្តាល​ឲ្យ​ធ្លាក់​លោហិត​ពី​មាត់​ពី​ច្រមុះ ជា​រោគ​រឹង​ត្អឹង​កែ​បាន​ដោយ​កម្រ : កើត​រោគ​អន្ទង់​បារ ។