ឱប
( កិ. ) យកដៃទាំងពីរព័ទ្ធរួបចូលដិតដល់ទ្រូង; ដេកគងដៃម្ខាងទៅលើអ្វីៗ ទាញរឹតចូលដិតដល់ទ្រូង : ឈរឱបសសរ, ដេកឱបបង្វេច ។ រ. ស. ថា ទ្រង់ព្រះអាលិង្គនៈ (ទ្រង់ឱប) ។ ឱបក្បាលជង្គង់ យកដៃទាំងពីររួបព័ទ្ធរឹតក្បាលជង្គង់របស់ខ្លួន : អង្គុយឱបក្បាលជង្គង់ ។ ឱបក្រសោប (ព. ប្រ.) គ្រប់គ្រងរក្សាទុក : យកមនុស្សខូចមកឱបក្រសោបទុកឲ្យនៅក្នុងផ្ទះ ។ ឱបគំរង់ (ព. ប្រ.) មិនលះអំពើអាក្រក់ចោល; រាប់រកកាន់ជើងមនុស្សអាក្រក់ ។ ឱបដៃ យកដៃទាំងពីររួបគ្នាផ្ទាប់នឹងទ្រូងរបស់ខ្លួន : ឈរឱបដៃ ។ ឱបដៃឱបជើង (ព. ប្រ.) សុំពឹងផ្អែកឬជ្រកកោនដោយទទូចមិនលែងឬមិនព្រមទៅណា ។ ឱបរឹត ឱបផងរឹតផង, ឱបយ៉ាងជិត ។ ឱបអរ (ព. ប្រ.) រាប់អានឬធ្វើបដិសណ្ឋារៈដោយមានអំណរក្រៃពេក (ហាក់ដូចជានឹងស្ទុះទៅឱប) ។ ឱបអរសាទរ រាប់អានដោយមានអំណរក្រៃពេកព្រមទាំងមានសេចក្ដីគោរពផង ។ ឱបអសុភ (ព. ប្រ.) ឱបក្រសោបមនុស្សអាក្រក់ទុកជាគ្នា; មិនលះអំពើអាក្រក់ចោល (ឱបគំរង់) ។ ព. ពុ. ត្រេកត្រអាលភ្លេចខ្លួនទៅរករូប, សំឡេង, ក្លិន, រស, សម្ផស្ស ។ល។
- (ខ្នាត) ខ្នាតរង្វាស់ទំហំខ្មែរពីបុរាណ ដែលគិតជារង្វង់ ដោយយកដៃទាំងពីរព័ទ្ធ រួបចូលដិតដល់ទ្រូងដោយប្រទល់ចុងម្រាមដៃចង្អុលខ្មោច។ ឧ. ដើមឈើមួយឱប។