Jump to content

បន្លា

ពីWiktionary

ខ្មែរ

ការបញ្ចេញសំលេង

អក្ខរាវិរុទ្ធ បន្លា
សទ្ទតា បន់-ល៉ា
ឡាតាំងយានកម្ម bɑnlaa
IPA (បមាណីយ) គន្លឹះ /ɓɑnlaː/


នាម

បន្លា

  1. រុក្ខាវយវៈ​ស្រួច​មុត​របស់​ឈើ, ឫស្សី ផ្ដៅ, វល្លិ​ពួក​ខ្លះ​ជាដើម : បន្លា​ក្រសាំង, បន្លា​ល្វៀង ។ ពុទ្ធ​ភាសិត​ថា កណ្ដ​កេន កណ្ដ​កុទ្ធរណំ “ជោះ​បន្លា​ដោយ​បន្លា” ។ ខ្មែរ​បុរាណ​បាន​យក​ពុទ្ធ​ភាសិត​នេះ​ជា​គោល​មក​ចង​ក្រង​ជា​ភាសិត​ថា បន្លា​មុត​យក​បន្លា​ជោះ, សេះ​ដាច់​ជិះ​សេះ​តាម ។ អត្ថន័យ​របស់​ភាសិត​នេះ មាន​ដើម​ថា “ចិត្ត​ជាប់​ជំពាក់​នឹង​រូប​ថា​ល្អ​ស្អាត, ត្រូវ​យក​ការ​រំពឹង​ពិចារណា​ឲ្យ​ឃើញ​តាម​ការ​ពិត​ថា រូប​ជា​បដិកូល​មិន​ល្អ​មិន​ស្អាត​ទៅ​វិញ ព្រោះ​សុទ្ធ​តែ​ជា​គ្រឿង​ឆ្អេះ​ឆ្អាប​ស្អុយ​ពេញ​ទាំង​ខ្លួន”; ជន​ជាតិ​បរទេស​ណា​គ្រប​សង្កត់​ដោយ​មុខ​របរ​ជំនួញ​ក្នុង​ប្រទេស​ណា, ជន​ក្នុង​ប្រទេស​នោះ​ឲ្យ​ចេះ​ស្ទាត់​ជំនាញ ទាំង​ត្រូវ​រៀន​ពិធី​ធ្វើ​ជំនួញ​ឲ្យ​ចេះ​ស្ទាត់​ជំនាញ​ផង​ដែរ..., យ៉ាង​នេះ​ឯង​ហៅ​ថា បន្លា​មុត​យក​បន្លា​ជោះ, សេះ​ដាច់​ជិះ​សេះ​តាម ។ ព. ប្រ. បន្លា​ក្នុង​ភូមិ គឺ​មាន​មនុស្ស​កាច​អាក្រក់​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​ជា​មួយ ។ល។