គ្រូ
បា.; សំ. ( ន. ) (គរុ; គុរុ = គរ > គ្រ, + ុ > ូ = គ្រូ) អ្នកដែលមានចិត្តធ្ងន់; អ្នកដែលគួរគេគោរព គឺអ្នកបង្ហាត់បង្រៀនចំណេះវិជ្ជាសិល្បសាស្រ្តផ្សេងៗដល់សិស្ស : គ្រូអក្សរ, គ្រូលេខ, គ្រូភ្លេង ... ។ សមណៈដែលបំបួសកុលបុត្រឲ្យបានជាបព្វជិត : គ្រូបំបួស, គ្រូសូត្រ ។ ពេទ្យរក្សារោគ : គ្រូពេទ្យ, គ្រូថ្នាំ, ទៅរកគ្រូមកមើលជំងឺ ។