Jump to content

ចត្វ័ង្ស

ពីWiktionary

ច័ត-ត្វ័ង សំ. បា. ( គុ. ឬ ន. ) (ចតុរំស) ដែល​មាន​ជ្រុង​បួន; បួន​ជ្រុង, ក្រឡា ៤ ជ្រុង​ស្មើ​ភាគ (ម. ព. ត្រិយង្ស និង ចតុរ័ង្ស ទៀត​ផង) ។