Jump to content

ចម

ពីWiktionary

ស. ( ន. ឬ គុ. ) (ច្ចម អ. ថ. ចម) កំពូល; ដែល​ជា​ធំ​ផ្ដាច់, ដែល​ជា​ចម្បង​លើស​លែង ។ ពាក្យ​នេះ​ខ្មែរ​ច្រើន​ប្រើ​តែ​ក្នុង​កាព្យ; ចម​ចក្រ, ចម​ចក្រពង្ស, ព្រះ​ចមពង្ស, ចម​ក្សត្រ, ព្រះ​ចមចៅ (ក្សត្រ​ទ្រង់​រាជ្យ); ប្រើ​ក្លាយ​មក​ជា ចោម ក៏​មាន ។