ត្រា

ពីWiktionary

( ន. ) ប្រដាប់​មាន​ស្នាម​ចម្លាក់​ជា​គ្រឿង​សម្គាល់​សម្រាប់​បោះ​លើ​សំបុត្រ, ចុតហ្មាយ, ដីកា, បញ្ជី, សំបុត្រ​សន្យា​ផ្សេង​ៗ​តាម​មុខ​ងារ, មុខ​ក្រសួង : បោះ​ត្រា ។

( កិ. ) កត់​សេចក្ដី​អ្វី​ៗ​ទុក​ជា​ចំណាំ​ដោយ​ឡែក : ត្រា​សេចក្ដី​នេះ​ទុក​ជា​សម្គាល់, ត្រូវ​កត់​ត្រា​ទុក​ជា​សម្គាល់ ។

( កិ. វិ. ) ដេរដាស, ជុំ​ជិត : អណ្ដែត​ត្រា ។ Tra