Jump to content

ថ្លង់

ពីWiktionary

( គុ. ) ដែល​ខូច​សោត​ប្រសាទ​ស្ដាប់​ពុំ​ឮ : ត្រចៀក​ថ្លង់, មនុស្ស​ថ្លង់ ។ ដែល​មាន​សូរ​សព្ទ​លាន់​ឮ​ខ្លាំង​ឃាំង​មិន​ឲ្យ​ស្ដាប់​អ្វី​ឯ​ទៀត​ឮ : កុំ​និយាយ​ខ្លាំង​ពេក​ថ្លង់​ណាស់​ស្ដាប់​អ្វី​មិន​ឮ​ទេ !