ទាត់
( កិ. ) ប្រហារដោយខ្នងជើង; ឈូស, ឆាយ, ឆ្កឹះលើកចោល : ទាត់សី, ទាត់ត្រូវមួយជើង, ទាត់សំរាម ។ បដិសេធចោល, លើកចោល, កាត់ចោល លែងយក : ទាត់ពាក្យ, ទាត់សេចក្ដី, ទាត់ចោលលែងរាប់ជាគ្នា ។
( កិ. ) ប្រហារដោយខ្នងជើង; ឈូស, ឆាយ, ឆ្កឹះលើកចោល : ទាត់សី, ទាត់ត្រូវមួយជើង, ទាត់សំរាម ។ បដិសេធចោល, លើកចោល, កាត់ចោល លែងយក : ទាត់ពាក្យ, ទាត់សេចក្ដី, ទាត់ចោលលែងរាប់ជាគ្នា ។