បច្ចវេក្ខណៈ

ប៉័ច-ចៈវ៉េក-ខៈណៈ បា.; សំ. ( ន. ) (--ណ; ប្រត្យវេក្សណ) សេចក្ដី​ពិចារណា​ឃើញ​ច្បាស់, ការ​ត្រិះរិះ, ការ​នឹក​រំពឹង : បព្វជិត​ពុទ្ធ​សាសនិក​មាន​បច្ចវេក្ខណៈ ៤ តាម​ការ​ប្រើប្រាស់​នូវ​បច្ច័យ ៤ ជា​ការ​ចាំបាច់ ។