Jump to content

ពោះ

ពីWiktionary

abdomen ( ន. ) ប៉ែក​រាង​កាយ​ដែល​មាន​ក្រពះ ពោះ​វៀន​នៅ​ខាង​ក្នុង : ឈឺ​ពោះ, ហើម​ពោះ, ចុក​ពោះ, សៀត​ពោះ, ចម្អែត​ពោះ ។ ពោះ​គោ​ពោះ​ក្របី (ព. ប្រ.) និយាយ​ពី​មនុស្ស​ល្មោភ​ស៊ី ដែល​បរិភោគ​អាហារ​ញឹក​ញយ​ពេក​បន្តិច​ស៊ី​នេះ​បន្តិច​ស៊ី​នោះ ខុស​ពេល​ខុស​ទម្លាប់​ឬ​មនុស្ស​ដែល​បរិភោគ​អាហារ​ច្រើន​ហួស​ប្រមាណ (ព. ទ្រ. ម.) ។ ពោះ​គោ, ពោះ​ជ្រូក ពោះ​វៀន​ឬ​ក្រពះ​គោ​ឬ​ជ្រូក : បបរ​ពោះ​គោ, បបរ​ពោះ​ជ្រូក ។ មាន​ពោះ​ពុង, ពពោះ, មាន​ផ្ទែ​ពោះ មាន​គ័ភ៌ ។ ដុះ​ពោះ ដែល​មាន​សាច់​ពោះ​ក្រាស់​ឡើង​ខ្ពស់​ទទុង ។ ប៉ែក​ផ្ទៃ​ពី​ខាង​ក្នុង​ឬ​ពី​ខាង​ក្រោម​ទល់​គ្នា​នឹង​ខ្នង, បណ្ដូល : ពោះ​ឫស្សី, ពោះ​ធាង​ត្នោត; ពោះ​ត្រឡាច ។ល។ (ម. ព. ផ្ទៃ ផង) ។ ផ្នែកនៃដងខ្លួនស្ថិតនៅចន្លោះទ្រូង និង ឆ្អឹងត្រគាក ដែលក្នុងនោះមានប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ ប្រព័ន្ធទឹកមូត្រ និង សរីរាង្គដទៃទៀត។