រស្ស​សព្ទ

រ័ស-សៈស័ប បា. ;សំ. ( ន. ) (រស្ស+សទ្ទ; ហ្រស្វ+ឝព្ទ) សំឡេង​ខ្លី, សូរ​ឮ​ខ្លី (ម. ព. រស្សៈ និង សព្ទ ផង) ។ ព. ផ្ទ. ទីឃ​សព្ទ ។