វង់
( កិ. ) ធ្វើឲ្យជារង្វង់, ធ្វើឲ្យមានមណ្ឌលមូល, គួសវាសឲ្យមូល : វង់ភ្នែកក្ងោក វង់ឲ្យមានសណ្ឋានមូលប៉ុនភ្នែកក្ងោក ។ វង់វៀន វង់បង្វៀន, វង់ឲ្យមានសណ្ឋានក្រវៀន, វង់ឲ្យមានហៀន ។ ឈរវង់ ឈរព័ទ្ធ ជាមណ្ឌលមូល, ឈរដំកង់ ។ល។
( ន. ) មណ្ឌលមូល, ទីមានមណ្ឌលមូល, អ្វីៗដែលមានមណ្ឌលមូល; ក្រុមមនុស្សដែលប្រជុំគ្នាជាមណ្ឌលមូល; ប្រជុំកិច្ចការ; ក្រុមភ្លេង, ក្រុមល្បែង ជាដើម : វង់ការ ប្រជុំមុខការ, ដំណើរការ ។ វង់ខែ មណ្ឌលព្រះចន្រ្ទ ។ វង់ចិញ្ចៀន មណ្ឌលចិញ្ចៀន ។ វង់មុខ ទម្រង់មុខ ។ ចិញ្ចៀនមួយវង់ ចិញ្ចៀនមួយ ។ បរវង់ បរសត្វពាហនៈមានសេះជាដើមប្រណាំងគ្នាក្នុងវាលវង់ ។ បាញ់វង់ បាញ់ចន្លោង គឺបាញ់តម្រង់ឲ្យព្រួញឬគ្រាប់ចូលក្នុងប្រហោងមណ្ឌលមូលដែលកំណត់ ។ ភ្លេងមួយវង់ ភ្លេងមួយពួកឬមួយក្រុម ។ ល្បែងមួយវង់ ល្បែងមួយក្រុម ។ វាលវង់ វាលធំមានមណ្ឌលមូល សម្រាប់បរប្រណាំងសត្វពាហនៈមានសេះជាដើម ។ល។
( ន. ) ឈ្មោះល្បែងស៊ីសងមួយប្រភេទមានគូសដីជាវង់មូល, ជង់លុយបន្តុបលើគ្នាដាក់ត្រង់ទីកណ្តាលវង់, បើចោលដោយមេសំណមូលផ្តួលលុយនោះឲ្យខ្ទាតខ្លះចេញក្រៅវង់ ទុកថា ជាឈ្នះ : ពួកក្មេងលេងវង់ (មានតែក្នុងពីដើម, ក្នុងសម័យបច្ចុប្បន្ន មិនមានទេ...) ។