ស្ដាយ
ជើង ដ ( កិ. ) នឹកអាល័យ, នឹកឃើញហើយមិនអស់ចិត្ត មិនអស់អាល័យ, ជំពាក់ដោយអាល័យ : ស្ដាយទ្រព្យ; ខ្ញុំស្ដាយណាស់ដោយមិនបានទៅ ... ។ ស្ដាយក្រោយ នឹកឃើញហើយស្ដាយជាខាងក្រោយ, កើតក្ដៅក្រហាយចិត្តជាខាងក្រោយ ។ ស្ដាយគំនិត នឹកតូចចិត្ត ព្រោះធ្លោយហួសទៅហើយ ។ ស្ដាយស្រណោះ នឹកអាឡោះអាល័យ ស្រណោះដល់... ។ល។ (បើគ្រាន់តែ ស្ដាយ ឥតមានការយំសោកផងទេ កុំប្រើពាក្យថា សោកស្ដាយ ត្រូវប្រើត្រឹមតែ ស្ដាយ, នឹកស្ដាយ, គួរស្ដាយ, គួរឲ្យស្ដាយ ប៉ុណ្ណេះបានហើយ : ខ្ញុំនឹកស្ដាយណាស់) ។