អង្អែល

( កិ. ) យក​ដៃ​ពាល់​ត្រដុស​ស្រាល​ៗ​រឿយ​ៗ ឬ​ស្ទាប​ច្បូត​ចុះ​ច្បូត​ឡើង​ស្រាល​ៗ​រឿយ​ៗ : អង្អែល​ខ្នង មាតា​អង្អែល​បុត្រ (ម. ព. បបោស​អង្អែល និង ស្ទាប ផង) ។