Jump to content

អផ្សុក

ពីWiktionary

អៈ-- បា. ( កិ. ឬ​ប្រើ​ជា គុ. ក៏​បាន​ខ្លះ ) (អផាសុក ន. “សេចក្ដី​មិន​សប្បាយ; សេចក្ដី​ព្រួយ​ចិត្ត”) មិន​សប្បាយ​ចិត្ត, ព្រួយ​ចិត្ត, ខ្វល់​ចិត្ត; ធុញ​ទ្រាន់​នៅ​មិន​សុខ : ខ្ញុំ​ចេះ​តែ​អផ្សុក; ភិក្ខុ​អផ្សុក​ចង់​សឹក; កុំ​លេង​ច្រើន​ពេក​អផ្សុក​ណាស់ ! ។ ស. ស. មាន​ជំងឺ, ឈឺ: មាន​លោក​ភិក្ខុ​មួយ​រូប​អផ្សុក​ធ្ងន់​ណាស់ ដាច់​ចង្ហាន់​ពីរ​បី​ថ្ងៃ​ហើយ ។ អផ្សុក​អប្បសាន្ត ឬ--អប្សាន្ត (មើល​ក្នុង​ពាក្យ អប្បសាន្ត) ។ ព. កា. ថា : អផ្សុក​អប្សាន្ត ស៊ី​ដេក​ពុំ​បាន មាន​តែ​កង្វល់ រង​ទុក្ខ​លំបាក ព្រោះ​អកុសល ផល​កម្ម​មក​ផ្តល់ ឲ្យ​មាន​ទុក្ខ​ព្រួយ ។ ទុក្ខ​ព្រោះ​កម្ម​កាច ឥត​នរណា​អាច នឹង​ចូល​មក​ជួយ​រំលែក​ទុក្ខ​ធ្ងន់ ឲ្យ​អន់​រញ្ជួយ មាន​តែ​ខ្លួន​មួយ ទើប​ជួយ​ខ្លួន​បាន ។ ដោយ​ការ​កុសល ដែល​ខ្លួន​ខ្វាយខ្វល់ កាន់​សីល​ធ្វើ​ទាន ចម្រើន​ភាវនា សទ្ធា​ជា​យាន លុះ​បាន​និញ្វន ទើប​មាន​សុខ​ពិត ។