អពយព
អប់-ព្យប់ សំ. បា. ( ន. ) (អវយវ; ខ្មែរប្រើ វ > ព) អវយវៈ, អង្គ, រូបអង្គ, រូបរាង, សព៌ាង្គ, រាងកាយ, ខ្លួនប្រាណ; ចំណែក; ប៉ែកឬចំណែកតូចធំនៃរូបកាយ (ច្រើនប្រើក្នុងកាព្យ) : ឈឺសព្វអពយពគ្រប់វេលា ឥតមានអ្នកណាជួយកំដរ បានឃើញឯងមកម៉ែត្រេកអរទៅដួសបបរមកឲ្យម្ដាយ ! ។ ស. (អុប-ផៈយ៉ុប) ប្រើដោយសំដៅសេចក្ដីថា “នាំគ្រួសារឬលើកគ្នាទាំងពួកទាំងក្រុមចេញចោលទីកន្លែងដែលធ្លាប់នៅ ទៅនៅក្នុងទីដទៃ” ក៏មាន; ខ្មែរសម័យបុរាណក៏មានប្រើដោយសំដៅសេចក្ដីដូច្នោះខ្លះដែរប៉ុន្តែច្រើនសរសេរជា អព្យព អ. ថ. អប់-ព្យប់ ប្រើជា កិ. : ស្រុកកើតទុរ្ភិក្ស នាំគ្នាអព្យពទៅនៅក្នុងព្រៃអាស្រ័យមើមដំឡូងបណ្ដោះអាសន្នទៅសិន ។
- (ជាតិពន្ធុវិទ្យា, នរវិទ្យា)diaspora រឺ ដ្យាស្ប៉ូរ៉ា ការបែកខ្ញែកគ្នានៃក្រុមមួយឬជាតិសាសន៍មួយ ហើយប្រមូលផ្ដុំគ្នាទៅរស់នៅទីកន្លែងផ្សេងៗនៃពិភពលោក។ ឧ. អព្យព/ ដ្យាស្ប៉ូរ៉ាជ្វីហ្វ។ បច្ចុប្បន្នពាក្យនេះមានន័យថា ដំណើរបែកខ្ញែកនៃប្រជាជាតិមួយនៅក្នុងពិភពលោក។ ឧ. អព្យព/ ដ្យាស្ប៉ូរ៉ាអាមេនី លីបង់ ឥណ្ឌា ចិន ជាដើម។