កំណាព្យកាព្យឃ្លោង

ត្រីស្មាលនេះម្ល៉េះពាលពៅ គេងលក់ឬនៅក៏មិនដឹង នឹកបងខ្លះទេស្រស់ព្រលឹង ឬមួយអូនខឹងបងរឿងអី្វ។ យប់នេះជារាត្រីខាងខ្នើត ចន្រ្ទារះអើតចាំងរង្សី បំភ្លឺសព្វសត្វលើលោកីយ៍ ឱ្យផុតពីក្តីមហន្ធការ។ ចំណែករូបបងគេងមិនលក់ អារម្មណ៍វីវក់នឹកកនីដ្ឋា អង្គុយសញ្ចឹងចោលនេត្រា ទៅលើវេហាស៍គន់ដួងខែ។ វាយោរំភើយផាត់ឥតអាក់ នាំខ្យល់ត្រជាក់លោមលំហែ ជំរុញចិន្តាឱ្យរឹតតែ នឹកដល់គូរស្នេហ៍ពុំរំសាយ។ ប្រសិនបានអូនមកប្រលោម នែបនិត្យបីបមថ្នមឆោមឆាយ ស្រោចស្រពស្នេហ៍យើងទាំពីរកាយ ម្ល៉េះច្បាស់មិនណាយពីសុខដុម។ អះអនិច្ចាត្រឹមស្រមៃ ឃើញវង់ភក្រ្តថ្លៃស្រស់ឧត្តម យល់តែស្រមោលទាំងក្រៀមក្រំ ឯស្រស់មាសមុំគង់គេងហើយ។ សុបិនឃើញបងផងវរលក្ខណ៍ ជំនោរត្រជាក់ធ្លាក់រំភើយ យប់នេះរៀមសូមថ្នមកៀកកើយ ត្រកងត្រាណត្រើយត្រឹមវិញ្ញាណ។ រូបកាលនៅឆ្ងាយក៏មែនពិត តែចិត្តរៀមនិត្យក្បែរកល្យាណ តាមជាប់រូបអូនគ្រប់ទីឋាន ទោះឆ្ងាយប៉ុន្មានមិនឃ្លាតឃ្លា។ រៀមសូមបំពេរតាមវាយោ ឱ្យជួយបន្ទោរដល់ពុំងា ផ្តល់ក្តីសប្បាយក្នុងនិន្ទ្រា អង្អែលចិន្តាឱ្យក្សេមក្សាន្ត។ សូមអូនគេងចុះឱ្យបានសុខ សត្រូវគ្រប់មុខកុំឈ្លានពាន